Seçilenler

DÜŞ GÖREN ATIN ŞİİRİ

Nuri PAKDİL

18136. Gösterim
Edebiyat Dergisi, Temmuz 1975

I

Dağ yürür bir yerinde

çıkar üstüne dağın

bu çelik çağında

ata iyi binin

Kalbinde bir gül bu atın

Ceyhan sızar gibi gözlerinden

düş gören at

bellidir gözlerinden

Ses yüklediler

varacağı üs Kudüs

titretir güney yeli

bir dal buğdayı

Alın bu atı denize atın

geçer denizden de

bakıyor özenle

sayfalarına kitabın

İnsan saçı yelesi

yürüyen bir fabrika

tüylerinde oyun

roman şiir

(Temmuz 1975)

II

Boynunda kan torbası

geçer balkonlardan

koşuşuruz pencerelere

şimdi başka balkonlarda

Sözleri uzun

kolay mı anlaşılması

düşer burnundan

bir kaç kurşun

Ayaklarında nal

kırmızı

şaraba batmış

silindir şapka

Yapışır kızlar

cidarlarına

duruyor bürolarda

her görevli atın üstünde

Lik lik gidiyor

ne yaman

serperek ardından

dizeleri

(Ağustos 1975)

III

Büyür yumak

gözlerim açıksa

uzayda ayaklarım

gülyağına bulandı

Az da olsa

duyarım

acısını

toprağın

Yapsanız daha

büyük bomba

sığar kalbime

gömersiniz ölülerinizi

Başımı sallarım

ya giderken

bir Kudüsteyim

bir İstanbul’da

Avrupa

şey gibi

eskir de

gülerim

Soluğum bekler

gece pastanede

düşünen

gerillayı

Bir gün konuşacağıma

tanık

tutuyorum

ayı

Sırtıma

alarak

Asyayı

Afrikayı

(Eylül 1975)