EDY

Edebiyat Dergisi
Yayınları

N. Pakdil
♦ Kitaplarımız
Baskısı Bulunanlar
Baskısı Tükenenler
♦ Nuri Pakdil
Nuri Pakdil
Bir Biyografi Denemesi
♦ Edebiyat Dergisi
Edebiyat Dergisi
Dergi Sayfalarından
Dizin (1969-1984)
♦ Edebiyat Dergisi Yayınları
E.D.Y. Hakkında
E.D.Y. Kataloğu
Tüm Kitaplar
♦ Değiniler/Seçilenler
Değiniler
Seçilenler
♦ Satış Noktaları
Kitapçılar
Online Satıcılar
♦ İletişim
İletişim Bilgileri
İletişim Formu
♦ Mesaj Panosu
Mesajları Oku-Oyla
Mesajını Ekle
 
İçerik Sorumlusu
İdris HAMZA
Internet İlk Yayım Tarihi
3 Kasım 2002
 
Kentler büyüdükçe, insanların birbirlerinden uzaklaşmaları da büyüyor. (Konuşmalar, s. 60)

Mesajlar

81 Kişi Online
13 Aralık 2024 Cuma 08:23:31

 

 

Önceki Önceki Sonraki Sonraki

Utancın Rengi

Nuriye Dündar (56)

5555. Gösterim Yurt Dışı, 15 Ocak 2009 Perşembe

****Utancın Rengi

Anlat Gazze!

Noel Babaya

Savaş çocuklarını anlat,

Onların oyuncakları

Panzer altında kaldı

Düşlerine yağan bombalar

Yazgıları kadar yakındı

Ateş çukurlarında açan

Yangın güllerini anlat

Ki o gün barut kokuyordu ölü çocuklar

Emziklere bulaşan kan utanç renginde

Nasıl eğreti duruyordu ölüm

Bir bebeğin üzerinde

Anlat Gazze!

Noel Babanın ren geyikleri

Bilmezler ateşi

Ateşi anlat onlara

Ki düştüğü yer oylum oylum kandı

Düştüğü yer

Ağıda bulanmış göz yaşı

Ve yanan şehrin küllerinde

Çocukların damıtılmış acısı vardı.

Anlat Gazze!

Utanç resimleri çizen lanetli elleri

Bilseydi toprağın damarları çekilirdi

Kusardı cevherini

Değil mi ki aç gözleri çakalların

Değil mi ki

Yılan çöreklenmiş üzerine kaynakların

Taş kesilirdi de toprak ana

Ölü bebekleri almazdı karnına,

Anlat Gazze!

Yılgın savaşçılar şehri

Anlat ki

Yedi uyuyanlar uyansın,

Görsünler vahşeti...

Nuriye Dündar

%100 Onay
Onaylıyorum
Reddediyorum
Çekimserim
%0 Red

 

 

TecnoWeb EDY © 2002 - 2016 Hata Bildirin | Yasal Uyarılar | eMail Kayıt | Mobil Cihazda Aç +90 532   291 7896