Edebiyat Dergisi
Yayınları
işte eserimin bir parçası... |
Ahmet ALTINBAŞ (36) |
5544. Gösterim | KAYSERİ, 25 Nisan 2007 Çarşamba |
‘’ Merhaba anne nasılsın? Bak sana en sevdiğin çiçeklerden getirdim. Ne kadar güzeller. Bilmem kokusunu alabiliyor musun? Sensiz dayanamadım evimize, hep kaçmak istedim. Ama içimdeki hüzün bulutları o kadar da ağır değil. Sanki gelecekmişsin gibi her an kapıda gözlerim. Hep çok güzel günlerimiz var derdin yaşayacak. Neden ama sen gittin, biz kaldık anne. Hep iyi bir hayatım olsun isterdin. Ne yapabilirim ki? Bende artık rüyalarımda sarılırım sana. Babam da sensizliğe alışmaya çalışıyor. Avutmaya çalışıyor geride kalanlarla, kalan hatıralarla. Neden ama sen gittin biz kaldık anne... ‘’ Ezan okunmaya başladı. İrkildi biran. Toparlanmaya çalıştı. Silmek istedi gözyaşlarını yüzünü parçalarcasına. |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Onaylıyorum
Reddediyorum Çekimserim |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
EDY © 2002 - 2016 | Hata Bildirin | Yasal Uyarılar | eMail Kayıt | Mobil Cihazda Aç | +90 532 291 7896 |